Eindelijk, na de goede voorbereidingen en de goedkeuring van bestuur en de leden, hebben we afgelopen donderdag de aftrap gedaan van deze mooie uitdaging.

Lees meer: Nieuw onderwaterobject

Het afgelopen seizoen ben ik met een aantal mede enthousiastelingen gestart met de 3* opleiding. Vooraf werd ons duidelijk gemaakt dat deze opleiding ons geen nieuwe duikvaardigheden aanleert maar dat de opleiding een verdieping van kennis is.

Een Dive Master zoals de internationale aanduiding luidt voor een 3* duiker is in staat op een veilige manier groepsduiken te organiseren, te assisteren bij opleidingen en beginnend duikers te begeleiden. Dát zijn dus wel zaken waar veel aandacht naar uitgegaan is tijdens de opleiding en ik durf te zeggen dat we daar met z'n allen flink in gegroeid zijn.

Lees meer: Nieuwe 3* duikers

Afgelopen zondag 8 mei hield Lex Schotema van onze sponsor 4Divers een Intro-to-tec opleidingsdag in onze clubplas. Deze les stond helemaal in het teken van introductie in lijntechnieken.

Van de elf cursisten die meedoen aan deze cursus kwamen er op deze zonovergoten dag slechts zeven bij onze clubplas aan, waarop Lex bij de reeds aanwezige Sea-Devils leden aangaf dat er eventueel wel één of twee mensen van ons mochten meedoen met de cursus als we dat leuk zouden vinden. Op die manier konden toch nog drie buddyteams van drie personen worden samengesteld.

Ik gaf aan dit erg leuk te vinden en ook Plop (Ger) wilde graag meedoen aan deze les en zo kon het gebeuren dat er deze dag ondanks eerdere berichten toch nog twee Sea-Devils leden niet één, maar zelfs twee keer op het wrakje hebben kunnen duiken.

De dag begon met een uitleg en demonstratie van Lex op het droge. Daarna werden groepjes van twee gevormd - waarbij ook Paul Düthmann nog even behulpzaam was om weer een even aantal mensen te creëren - welke samen ook lijnen moesten gaan leggen, wederom op het droge. Een drietal buddyteams moesten op dezelfde stek met lijnen aan de slag, zodat tie-off punten dubbel gebruikt zouden zijn en zodat er ook kruisende lijnen zouden zijn.

Na enige tijd riep Lex iedereen weer bij elkaar en hij vertelde en liet zien hoe om te gaan als men blind terug moet naar de instap en daarbij kruisende lijnen tegenkomt. Direct daarna werd een team van drie personen aangewezen. Deze personen moesten als team een aangewezen lijn blind terug volgen.

Na deze oefening op het droge volgde de eerste duik, waarbij drie teams van drie personen op het wrakje lijnen moesten gaan leggen. Elke paar tie-offs moest de reel worden overgegeven aan een ander teamlid, zodat iedereen alvast met de reel kon oefenen.

Na de duik werd deze geëvalueerd en bleek al snel dat wanneer Plop en Lex samenkomen tijdens duikevenementen, dat op die momenten Plop echt moeite heeft om met hetzelfde buddyteam als waarmee hij vertrekt ook weer boven te komen. Dit keer was het niet eens een mooie schone duikster met een geel DUI-pak, maar een stel kerels met saaie donkere pakken waarmee hij aan buddyruil deed.

Na de oppervlakte interval volgde de tweede duik, de zogenaamde scenario duik. Tijdens deze duik wisten we dat er zich zaken zouden voordoen. Er werden gedurende deze duik op het wrak diverse geen-zicht en geen-lucht situaties nagebootst. De geen-zicht momenten konden zich weer oplossen door de lijn terug te volgen naar een stuk waar weer wel zicht was. Mensen die zonder lucht kwamen zitten, bleven de rest van de duik afhankelijk van de longhose van de donor. Zelf had ik het geluk om naast zonder zicht tegelijkertijd ook nog zonder lucht te komen zitten. Ik durf er daarbij ook nog om te verwedden dat onze begeleider dat bewust op een moment deed dat ik zowel voor als achter me geen buddy meer voelde en ik dus als een gek de lijn volgend op zoek ging naar de buddy achter me omdat die enige momenten daarvoor nog wel mijn arm vasthad. Gelukkig zat deze buddy ook zeer kort achter me aan de lijn en al snel kreeg ik een automaat in m'n mond geduwd en kon de weg naar buiten weer hervat worden, waarbij ik nog altijd geen zicht had.

Na deze tweede duik werd wederom geëvalueerd, waarbij Lex iedereen complimenteerde met het feit dat alle drie de teams heelhuids weer het wrak uitgekomen waren. Ook vertelde hij erbij dat dit zeker niet altijd zo was en dat daarbij soms een waar festijn van wisselen van de eigen lijn naar de lijn van een ander team het resultaat was. Uiteraard kon er in deze omgeving niet heel veel misgaan en kon ook bijna overal vrij worden opgestegen als dit nodig zou zijn geweest, maar deze oefeningen gaven wel aan hoe belangrijk de lijn is op het moment dat alle zicht wegvalt in een situatie met een plafond boven je hoofd. Dat lijntje geeft dan toch een soort van vertrouwd gevoel omdat je weet dat dit lijntje naar de uitgang gaat en dat je die op die manier ook gaat vinden.

Ik kan terugkijken op een zeer leerzame en leuke dag en heb ook mogen ervaren hoeveel je leert van zo'n scenario duik, typisch een moment waarin al het vooraf vertelde op zijn plaats valt.

Arno Pijnappels