Mei 2019 Hongarije: 

Voor het tec-team van de vereniging is het de normaalste zaak van de wereld; grotduiken.

Een grote groep mensen, duikers en niet duikers, blijft het een hachelijk avontuur vinden waar ze ver van weg blijven. Dit jaar is het niet gelukt om een team bij elkaar te krijgen om naar Lot in Frankrijk te gaan……….Maar gelukkig is er een lid dat al langer het plan had om ook eens in de wereld van grotduiken te kijken. Deze plannen lagen er al langer en door omstandigheden is het er eerder niet van gekomen. 2019 Zou het jaar worden van zijn opleiding tot grotduiker.

Planningen:

Het feit was daar dat het een grotduik opleiding ging worden, echter waar ga je die volgen en bij welke instructeur? Vele plussen en minnen werden tegen elkaar afgemeten. Uiteindelijk zou het Hongarije worden…..

Deze keuze maakte het voor mijzelf ook makkelijker om aan te haken nu er geen team was dat naar Frankrijk ging. Vanaf dat moment hebben we de ‘maskers bij elkaar gestoken’ en werden de plannen gemaakt.

Vanaf dit moment hebben we vaker met elkaar gedoken en werden het vooral duiken ter voorbereiding op het grotduiken. Rini en ondergetekende hebben de duiken steeds scherper ingezet.

Na een avond bij elkaar zitten voor de details van de trip hebben we ieder wat huiswerk meegenomen. Er moest nog het een en ander geregeld worden, hotel, spare parts voor de trip, de route enzovoorts.

Vullen:

Dit was een redelijk eenvoudige deze keer. Alles wordt gevuld met een EAN32. Het weekend daarvoor was ik nog in Felicitas voor twee duiken en mijn flessen waren dus gebruikt. Helaas hadden we geen volle buffers ter beschikking en mijn D12 zaten tot 170bar vol met EAN32. De sets van Rini waren wel leeg en die heb ik samen met vier stages cft80 gevuld met EAN32. Mijn D12 zou ik vullen in Hongarije.

Hongarije:

Vrijdag 17 mei om 07:00 uur staat de taxi voor de deur. Mijn spullen gaan in de auto en we kunnen. Eerst nog even een kort afscheid van vrouw lief en niet veel later draaien we met de auto de A73 op richting grotten……

De reis verloopt goed en we hadden de planning om in de buurt van Linz te overnachten zodat we op zaterdag middag in Hongarije aan zouden komen. Na een hotel te hebben gevonden was het tijd om de innerlijke mens ook aandacht te geven.

Eenmaal op het terras genietend van een pint herinner ik me dat ik iets vergeten ben…..terug naar het hotel.

Bij terugkomst gaan we verder waar we gebleven zijn en ik begin een inleiding die ik ter plekke verzin over T-shirts. Na een lange omweg ‘tover’ ik een T-shirt achter me vandaan dat ik heb laten bedrukken voor deze trip. Zelf was ik niet helemaal tevreden met het resultaat maar bij Rini viel het goed en een verkleed partij op het terras is het gevolg. En, zoals dat tegenwoordig gaat, moest er foto komen om die gelijk via de whats-app, zeg maar de moderne sms, naar het thuisfront van Rini te sturen.

Voor we het weten is het zaterdag en zit Rini in de schoolbanken te luisteren naar de ‘in and outs’ van het grotduiken. We hebben al ‘kwartier gemaakt’ in het hotel dus we hebben de tijd. Het is een leuk weerzien met Tamas Miklos die ik persoonlijk ken van eerdere opleidingen. Ook de zondag staat in het teken van de theorie die goed wordt aangevuld met praktijk voorbeelden. Aan de einde van de zondag sluiten we af met ‘land-drills’ en is het tijd om alles in de praktijk te brengen.

De praktijk vindt deels plaats in een mijn en deels in de, bij grotduikers bekende, Molnár János. Tijdens de training is er genoeg tijd voor een goede briefing voor en na de duik. Tamas bouwt de zwaarte van de trainingen steeds verder op en Rini krijgt zo ongeveer het hele scala van skills voor zijn kiezen. Zo nu en dan wordt ik bij de skills betrokken om meteen te fungeren als ‘slachtoffer’. Het gaat te ver om alle scenario’s in dit verslag voorbij te laten komen maar aan het einde van de week is de beloning wel daar; CAVE 1 gebrevetteerd gaat Rini naar huis.

Rini namens de TEC-commissie en alle tec-duikers proficiat met het behaalde resultaat. Nu op naar de ervaringsduiken...………….