Duiktrip september 2014:

In eerde berichtgevingen was al vermeld dat in september een trip naar Lot Frankrijk stond gepland. Ten tijde van dit schrijven is de trip inmiddels achter de rug en kunnen we als team terug kijken op een leuk, gezellig, leerzaam en (al zeg ik het zelf) goed georganiseerd evenement.

Ik had voor de trip al besloten om hier over te berichten via de site van onze vereniging en heb dan ook tijdens de trip een aantal aantekeningen gemaakt. Het gehele verhaal heb ik opgedeeld in de dagen die we weg zijn geweest. Simpelweg omdat er zoveel gebeurt dat je er over kan blijven schrijven.

Ga ik alles vertellen? Misschien wel, of juist ook niet. Doel van het verhaal is uiteindelijk om te proberen ons enthousiasme als team over te brengen en om daarmee uit proberen te leggen waarom we dit überhaupt doen. Het hele jaar door fanatiek trainen en evalueren van de gemaakte duiken om vervolgens af te dalen in de spelonken van de aarde…. donker……. stil…… maagdelijk.

Ja, er zijn maar weinig mensen die dit begrijpen, snappen en zelf willen doen.

Eerste ideeën:

Het is winter 2014 en inmiddels zijn er ongeveer 7 leden die allen een Cave 1 brevettering op zak hebben. Allemaal heel leuk maar wat doen we er mee. Een tweetal drijvende krachten binnen de vereniging ,organiseren en gaan iedere winter naar Willingen om te duiken in de mijn die daar is. Maar een paar grotduiken in warmer oorden is toch ook niet verkeerd…….. Er worden wat ‘losse flodders’ geroepen “we gaan naar Frankrijk”.

Oké, roepen is één maar gaan is twee. De digitale agenda’s worden getrokken en een datum wordt geprikt. Ik opper om het één en ander te regelen: ik ken er de weg en vind het leuk om te doen. Over de tijd die het me gaat kosten denk ik niet na, we gaan het gewoon doen.

Eerst overleggen we - (bijna)allemaal - thuis onze plannen. Al heel snel roepen een aantal dames dat ze wel mee willen. Dus naast duikers gaan er ook een aantal niet-duikers mee.

Inmiddels zijn we met vijf mannen en met drie vrouwen om af te reizen naar Frankrijk. Nu nog de plannen invullen voor reis, verblijf en het duiken.

Ons vaste adres is ‘Centre de Plongée Souterraine’ in Lot, Frankrijk. Dit duikcentrum is opgericht in 2008 door en voor grotduikers. Harald en Monique Franzen hebben sinds de begin dagen hard gewerkt om een centraal gelegen ‘thuis’ te creëren voor grotduikers.

Alles wat we nodig hebben kunnen we hier eenvoudig vinden:

• Slaap gelegenheid
• Duikgas
• Informatie over de grotten
• Reserve onderdelen
• Eten
• En nog veel meer.

We hebben ondertussen overleg gehad onder elkaar en weten ongeveer wanneer we willen gaan. In september blijkt ons allen goed uit te komen. Dat moet dan ook eenvoudig plannen worden want het is pas medio februari! Als Frank echter bij Harald gaat informeren blijkt dit even tegen te vallen.

Na het nodige rond mailen en bellen met Harald hebben we een mooie tussen oplossing en staat de datum vast: 10 september tot en met 14 september 2014.

Voorbereiden:

De datum staat vast en we hebben er nu al zin in. Na de duiken die we deze winter gezamenlijk maken op onze ‘vaste club dagen’ zitten we al regelmatig met ons hoofd in Frankrijk. Er staan dan ook al weer een aantal trips gepland naar Duitsland om ons scherp te houden. Hiervan zijn de verhalen inmiddels al bekend.

Ondertussen is Frank op de achtergrond met van alles bezig. Een aantal duikers heeft na hun brevetering wel getraind en in mijnen gedoken, maar een ervaring als Lot hebben ze nog niet. Om goed voorbereid te zijn besluiten we om een informatie avond te houden. Begin maart komt het initiatief van Frank om als groep bij elkaar te komen om wat zaken door te nemen. Het nuttige en aangename kunnen dan gecombineerd worden. We plannen zaterdagavond 5 april bij Frank en Henriette thuis. April en september liggen nog ver uit elkaar maar, zo wordt er gedacht, voorjaar en zomer zijn drukke maanden en het bij elkaar krijgen van de voltallige groep inclusief de dames zal dan lastig worden. We willen de dames betrekken bij onze plannen ongeacht of ze wel of juist niet mee gaan.

Voor die zaterdag heeft Frank het een en ander voorbereid. Na de koffie wordt er een start gemaakt met het voorlichten van de verse lichting cave-duikers.

Een presentatie wordt gestart in een chronologische volgorde van voorbereiding tot en met de duiken die we nu al willen gaan maken. Al snel wordt duidelijk dat deze avond zinvol is. Ideeën worden uitgewisseld en vragen worden gesteld. Ook door de dames: waar kunnen we shoppen? Ze komen er nu achter dat Blars en klein pittoresk dorpje is met waarschijnlijk meer vee dan mensen.

Als de avond ten einde loopt is een ieder geïnformeerd. Het handige van digitale documenten is dat het eenvoudig te delen is. De presentatie, actielijst en andere handige documenten worden via de mail naar de teamleden verstuurd.

We spreken wel over teamleden maar wie zijn het dan? Wel in willekeurige volgorde zijn de deelnemers:

• Paul alias Puff Daddy (Cave 1)
• Erwin alias 32 (Cave 1)
• Marleen (supporter)
• Symon alias Pinkeltje(Cave 1)
• Matthea (supporter)
• Ron alias Oki(Cave 2)
• Henriette (supporter)
• Frank alias Vledermouse(Cave 2)

Lars alias Jerommeke(Cave 1) heeft zich later bij het team gemeld met de vraag of er nog een plekje was. Dat was er dus bestond ons team uit een lid meer. Laat september maar komen…

Het is bijna zo ver………..:

Het begint te kriebelen want het is al september. Frank stuurt de up-to-date actie-lijst nog eens rond om een ieder op de hoogte te brengen van de acties die open staan bij diverse teamleden.

 

 

 

 

 

Het vullen start eerder dan in eerste instantie gepland en geeft ons wat meer ‘lucht’. De reden hiervoor is dat het zicht in onze club-plas te wensen over laat.

Bij komende handigheid is dat de Nitrox installatie van de vereniging in een stadium verkeert dat er automatisch kan worden gevuld door Frank.

De duikflessen die gevuld moeten worden zijn leeg of hebben een duikgas EAN32 als vulling.

We zijn in ieder geval blij dat niet alles volgens de blend-methode gevuld moet gaan worden.

Uiteindelijk gaat er aan duikflessen mee:

• 12 stuks D12/EAN32
• 7 stuks cft80/EAN32
• 3 stuks cft40/EAN100
• 1 stuks S7/EAN32
• 1 stuks zuurstofkoffer

Het vullen van de duikflessen kost Frank dan ook 3 volle avonden. Tevens een mooie kans om de installatie die gebouwd is door vrijwilligers goed te kunnen testen op betrouwbaarheid.

Dinsdag 9 september:

We hebben afgesproken om dinsdag avond de auto’s die mee gaan te laden. We hebben een grote bus

ter beschikking die ruimte biedt voor materieel en personen. Hier gaat dan ook een hele vracht materieel in. Naast de nodige duikflessen gaan hier ook de kisten in die de duikspullen bevatten, droogpakken, onderpakken, spare parts, tools, klim-materieel. Er was zelfs nog ruimte over voor kleren en wat eten voor onderweg.

Verder waren er twee luxe auto’s die ook benut werden voor duikmaterieel en personen. Na de eerste bakken koffie kwamen ook gelijk de verhalen van wat we allemaal zouden gaan doen. Het was dus al snel gezellig. Zo gezellig dat we haast zouden vergeten de auto’s te laden.

Een van de teamleden vond het gezellig om zijn vrouw mee te nemen. Die had dan ook al snel de indruk dat ze met pubers te maken had in plaats van volwassen kerels die een dag later de donkere spelonken van de grotten zouden gaan bezoeken. Er kwam dan ook nog maar weinig zinnigs uit.

De auto’s waren er klaar voor. Op naar huis voor een goede nachtrust, morgen is het vroeg dag.

 Woensdag 10 september:

Ik heb de wekker op 05:00 uur staan. Heb die maar weer af gezet want ik was klaar wakker om 04:30 uur. Wat rest er dan nog om de laatste zaken te controleren, GPS, landkaart, en koffie. Stipt volgens afspraak is Erwin hier om ons op te halen.

Aangekomen bij het clubhuis, hier zouden we verzamelen, waren de eerste teamleden al gearriveerd.

Een ieder was mooi op tijd en de laatste spullen worden nog over de auto’s verdeeld. Verder wordt er geld gelapt om tol en brandstof te kunnen bekostigen.

Eenmaal op de snelweg verloopt het allemaal soepel. De twee luxe auto’s rijden samen op en de bus alleen.

Het ging voorspoedig met de reis, Antwerpen en Parijs lagen al snel achter ons. Na de nodige tank-stops, voor brandstof en koffie volgde spoedig de laatste tol betaling.

Rond 16:30 uur waren we op onze eindbestemming. Een half uurtje later volgde de bus. Ook zij waren probleemloos aangekomen op lokatie.

We worden hartelijk welkom geheten door Harald, Monique en Hagar. Eerst even de benen strekken en een koud glas drinken.

Een deel van de groep slaapt in een chalet, de overigen in een vakantie woning niet ver van ‘Centre de Plongée Souterraine’ vandaan. Na het uitstekende avondeten heeft niemand meer moeite om de ogen dicht te doen voor de nacht.

Vannacht dromen over grotten en bij het wakker worden mogen we dan eindelijk gaan duiken. Het verslag hiervan lezen jullie in het vervolg.